Genelde Orta Anadolu bölgesinde yetiştirilir. Yerli Kara sığırlar bu bölgenin iklim ve çevre koşullarına alışmışlardır. İlkel bakım, besleme ve barındırma şartlarına uygun yetiştirilir. Baş vücuda oranla biraz büyüktür. Boynuzlar ay şeklinde olup zayıf ve kısadır. Anadolu’ya alışmış olan ırklar içinde en minyon yapılı olanıdır. Deri rengi genelde siyah olup meme bölgesinde beyaz veya açık renkli kısımlara rastlanır. Deri yapısı incedir. Bacaklar çelimsiz ve kısadır. Boyunda genellikle ince kıvrımlar mevcuttur. Kemikleri ince yapılıdır. Tırnak yapısı ufak, sert ve oldukça dayanıklı bir yapıdadır. [ Avcılar adak kurban ]

Süt verimi oldukça az olan bu yerli ırkın meme yapısı küçük ve cılızdır. Yerli Kara sığır ırkının en önemli özelliklerinden birisi çok uysal ve ehil  olmasıdır. Az ot ve az samanla beslenerek kanaatkar olduğunu da ispatlamıştır.

Bakım ve besleme şartları iyileştirilirse süt verimi daha fazlaya çıkıp 1200 kg’a kadar ulaşabilir. Ergin canlı ağırlıkları dişilerde 200 kg, erkeklerde 300 kg civarındadır.

Ülkemizin Trakya, Güney Marmara, Kuzey Ege ve Orta Anadolu’nun batı bölgelerinde yayılırlar. Bu bölgelerin iklim ve çevre şartlarına alışmış olmuş ve az bir gıda ile geçinen bir ırktır. Bu ırkın doğal yaşam alanları genelde dağlık bölgelerdeki orman içleri ve engebeli arazilerdir. Sayıları oldukça azalmıştır. Bu tür alanlarda hiçbir insan müdahalesi olmadan beslenip üreyebilmektedirler. Oldukça gelişmiş bir sindirim sistemine sahiptirler. Düşük kalitedeki yemleri iyi değerlendirebilirler. 

İklime uyum sağlama kabiliyetleri çok fazladır. Ani iklim ve yem değişikliklerine, her türlü olumsuz doğa şartlarına, açlığa, yetersiz beslenmeye, hastalık ve parazitlere karşı oldukça dayanıklı bir türdür. Tırnakları güçlü ve serttir. Vücut rengi açık griden koyu kül rengine kadar değişir. Boğaların göz etrafında gözlük gibi koyu bir halka, merme dediğimiz burun ucunun üst sınırında siyah bir halka vardır. Kulakların içi siyah kıllarla kaplıdır. İnekler boğalara göre bazenleri daha açık renkli oldukları görülür.

Doğu Anadolu Bölgesinde yüksek rakımlı alanlarda yetiştirilirler. Sert kış şartlarına oldukça dayanıklıdırlar. Uygun olmayan ahır koşullarına, yetersiz bakım ve beslenmeye, salgın hastalıklar ve parazitlere karşı dayanıklıdırlar. Mayıs ayından itibaren meraya ve yaylalara çıkarılırlar. Genellikle yılın 6 ayını merada geçirirler. Kalitesiz yemleri gayet iyi değerlendirirler. 

Doğu Anadolu Kırmızısında renk sarı - kırmızıdan koyu kestane rengine kadar değişir. Vücudun değişik yerlerinde, genellikle memede, karın altında, kuyrukta, kuyruk ucunda ve burun ucunda beyaz gibi değişen açık renkte lekelere rastlanılabilinir. Boğalarda vücudun ön tarafı, başın bazı kısımları, boyun göğüs ve bacaklar daha koyu renklidir. Boynuzlar kısa ve öne yöneliktir. Göğüs bölgesinin dar olması en dikkat çeken özelliktir. Belden sağrıya doğru yükselme, sağrıdan kuyruğa doğru alçalma görülür. [ altınşehir adak kurban ]