Kına yakma adeti, İbrahim peygamberin oğlu İsmail’i kurban ederken kınalı bir koçun gelmesi ve Allah’ın İsmail’in yerine bu koçun kurban edilmesini istemesiyle adak için kurban kesimi geleneği doğmuştur. İbrahim peygamberin, oğlu İsmail’i kurban etmeye götürürken kınalayıp, süslemesi gibi gönderilen koçun da süslü ve boyalı olmasından dolayı, Mahmutbey adak kurban hayvanların süslenip, kınalanması ve hatta kırmızı boyalar sürülmesi gelenek haline gelmiştir.

Türk kültüründe kına yakma adeti vardır. Bunlardan bir tanesi Allah yoluna kurban edileceği için kesilecek hayvana kına yakmaktır. İkincisi askere giden delikanlılara kına yakılır. Bu da bir nevi vatana kurban olduğunu ifade eden bir durum olduğu içindir. Bir diğeri de , gelinlik kızlara kına yakılır ki , bu da gitsin ailesine çoluk çocuğuna kurban olsun diyedir. Gelini anne babası başka bir eve ve kocasına göndermekte, bir nevi onu yeni evine kurban etmektedir. Yaşlılar şöyle söylerler “ geline kına yakılır ki, damada kurban olsun diye. Askere kona yakılır ki, vatana kurban olsun diye. Koça kına yakılır ki, Allah’a kurban olsun diye”

Kesilen hayvanın işkembe ve bağırsaklarının dolu olması durumunda, kesimi, yüzülmesi ve iç organları çıkarılırken, mikroplar diğer taraflara kolayca bulaşabilir. Eğer mikrop bulaşırsa etler kolayca bozulabilir. Bunu önlemek amaçlı hayvan kesim öncesi 8-12 saat kadar aç bırakılır ama istediği kadar su içirilebilir. Hayvanların işk kesildiğinde kayış gibi olan eti, biraz dinlendiğinde daha yumuşak ve çiğnenebilir hale gelir. Ayrıca kurbanlık hayvanlara tuz yalatılmasının da şöyle bir açıklaması vardır. Hayvanlar doğadan beslenirken gerekli tuz ihtiyacını karşılayamazlar. Bunun için de tuz yalatılarak da tuz ihtiyaçları giderilir. Süt ve et verimi sağlayan keçilere, sağlıkları için haftada bir gün mutlaka tuz yalatılır.