İçinde bulunduğumuz yüzyılda bakışların ne kadar dünyevîleştiğini; istikbal dendiğinde dünyadaki istikbal; adam olmak dendiğinde çok para kazanmak; iyi meslek dendiğinde köşeyi çabuk döndüren işlerin kastedildiğini ve çocuklara hedef olarak sadece dünyevî kaygılarla beslenmiş bir geçici gelecek piramidi gösterildiğini dikkate alırsak; âhirzamanda yaşamakla çocuk eğitimi açısından işimizin daha da zor olduğunu hiç şüphesiz kabul etmek zorundayız.

Ancak insan, yalnızca Allah’ın ﷻ takdiriyle yaratılan bir varlıktır. Allah’ın ﷻ insan yaratmasında sadece zâhirî bir nedenden ileri gitmeyen anne ve babaya ne fazla çocuk yapma tâlimâtı verilmiştir; ne de az çocuk yapma! Çocukların belirli sayıda yaratılmasında Allah’ın ﷻ takdiri ve iradesi esastır ve bunu hiç kimsenin tedbiri geçemez veya engelleyemez.

Peygamber Efendimiz ﷺ; “Evleniniz, çoğalınız!” buyururken mutlak manada çok çocuk sahibi olmayı emretmiş değildir. Çünkü çok veya az çocuk sahibi olmak insanın kendi elinde olan bir şey değildir; bu, doğrudan Allah’ın ﷻ takdir ve iradesi ile bağlı bir olaydır. Allah Teâlâ ﷻ bir insan yaratmak istediğinde, bunu, vesile kılacağı ebeveyne sormaz. Allah ﷻ sadece “Ol!” der ve o olur! Gerisi yalnız sebeptir ve sebepler de harfiyen Allah’ın ﷻ emrine boyun eğerler. [ Bayrampaşa adak kurban ]

Hadîs-i Şerîfin devamında bulunan, Sevgili Peygamberimizin ﷺ “Kıyamet Günü ben ümmetimin çokluğu ile iftihar ederim.” sözünü dikkatle değerlendirecek olursak, Allah Resûlü’nün ﷺ mutlak çoğalmaktan öte, “ümmet olma” vasfını kazanmış “imanlı ve edepli” bireylerin sayısını teşvik ettiği görülmüş olacaktır.